Antzerkia

Castillako lurretan errepidean harrapatuta geratuko dira Ander eta Mikel. Egoerak sortzen duen intimitateari eta elkarrekin pasatzen duten denborari esker harreman berezia sortuko da bi mutilen artean eta kontu askoren inguruan gogoeta egiteko bidea emango du; zer da sentibera izatea? gizonak izan daitezke sentiberak? Nola harramantzen dira mutilak?

"Celestina, La Tragiclownmedia", muntaia dinamikoa, oso mugitua, arnasa hartzeko denborarik eman gabe. Ekintza bat eta beste bat, espazio aldaketa bat eta beste bat, malabar bat labanekin eta beste malabar bat, magia zenbaki bat sokadun uztaiekin, txanponekin, espazioaren erabilerarekin magia ere osatzen da. Antzerki hutsa, usadio zaharrean, baina gaurkotasun handikoa.

Musikari zingaro talde batek bere aitona Dimitriren hileta ospatzera gonbidatzen du publikoa, dena egoera harrigarriz beteriko nahaspila bihurtuko duen bilbe xume bat. Pertsonaia lehergarri batzuek, birtuosismo musikalak eta publikoarekiko elkarrekintzak hileta hau ahazteko zaila den festa sinestezin bat bihurtzen dute.

Uda UMPLUTE, Madrilgo Kale Nagusian denboraldi arrakastatsu bat egin ondoren, Edinburgon, Aurillacen, Habanan, Kieven eta hainbat bira nazional eta nazioartekoan, eta 1.000 emanaldi baino gehiago.

Musika eta antzerkiko ikuskizun ezberdin eta originala, non dibertsioa, ikusgarritasuna eta argumentu sinestezin bat uztartzen diren publikoari sorpresa eta umorez beteriko egun ahaztezin bat pasarazteko.

Fitxa artistikoa

Musikaria Aktoreak: Tereza Polyvka, Kike Lera/David Ardid, Joaquín Murillo, Fran

Gazol/David Sanchez

Zuzendaria: Joaquín Murillo

Argien diseinua: Tatoño

Jantzien diseinua eta eszenografia: Producciones Che y Moche

Diseinu grafikoa: Cristina Castel, Daniel Viñuales (Publicomp)

Ekoizpena – Banaketa: Producciones Che y Moche

Ekhi, umetan, hamaika arrazoigatik beldurtzen zen, baina baziren bi gauza guztien gainetik beldur izugarria eragiten ziotenak: norbait babesgabe dagoela ikusteak eta Sorginek, mendi tontor bateko etxola zaharkitu batean bizi ziren emakume bakarti eta maltzurrek. Ekhi, maite zuen armiarmatxoa salbatzeagatik, beldur ugari gainditzen joan zen. Hala kontatzen digu Ekhik berak, urteek aurrera egin ahala “sorgin” bihurtu den emakume edadetuak.

Egile eta zuzendaria: Jokin Oregi

Jokalariak: Ana Meabe, Aiora Sedano, Juana Palacios, Leire Omeñaca, Maitane Sarralde

Musika: Adrian García de los Ojos

Eszenografia: Ikerne Giménez

Jantziak: Rosa Solé

Argiztapena: Javi Kandela

Eszenografia eraikuntza: Collider Film Solutions. Koop.

Atrezzoa: Javi Tirado

Efektuak: Josebe Uribarri

Argazkiak: Pío Ortiz de Pinedo

Kartelaren diseinua: Ane Pikaza

Produkzio exekutiboa: Pío Ortiz de Pinedo

Produkzio laguntzailea: Nagore Navarro

Ekoizpena: Marie de Jongh antzerki konpainia

Bidaia-agentzia batek industria-turismoaren eta masa-turismoaren ingurumen-ondorioak murrizteko kanpaina aitzindaria abiaraztea erabaki du.

Itsasoaren eta itsas munduaren zaporea duen uharte bakarti batetik, Crusoek denbora eta itsasontziak igarotzen ikusten ditu, inor gelditu gabe. Crusoek bizitza baketsu bat bizitzea lortzen du, itsaso zabalean dagoen itsasontzi bat bezala, urrunean igarotzen jarraitzen duen bizitza.
Markeliñen testu klasiko eta ezagunak erabiltzea gustatzen zaigu buelta txiki bat emateko. Oraingo honetan, Dafoeren klasikoa egokitu dugu, hiru antzezleren eta musikari baten bidez bizitzaren metafora bat kontatzeko, iradokitzailea, irudimentsua eta dibertigarria.

Habanako unibertsitatean soziologia ikaslea da David. Gaztea, komunista eta aurreiritziz betea. Diego aldiz, artista, homosexuala, indibidualista eta eszeptikoa. Halabeharrez ezagutzen dira eta Diego erakarrita sentitzen da. Sexu-harremanak mantentzeko asmoarekin, David etxera eramaten du Diegok, baina gazteak arbuiatu eta alde egiten du. Egun batzuk pasatu ondoren, artistarengatik sentitzen duen lilurak errezeloa gainditzen du eta nahiz eta desberdintasun ideologiko eta pertsonalak handiak izan, adiskidetasun zintzoa lantzen hasten dira.

• Egilea: Senel Paz
• Zuzendaria: Alberto Alfaro
• Antzezleak: Alejandro Valenciano, José F. Ramos, Manuel Menarguez

Imanol eta Sara adinean aurrera doaz -ia berrogei-, eta gizakiok tenore horretara ailegatuta, gizarteak markatutako baldintzetatik ez dute bat bera ere betetzen: umerik ez, bikoterik ere ez eta diruz urri, etxebizitza bat erosteko aukerarik gabe... Horregatik, euren buruak galtzailetzat dituzte. Eta aldatzeko esperantza handirik gabe, ia-ia etsiak jota, pozik bizitzeko merezimendurik izango ez balute bezala.

Bizipozak, ordea, ez du mugarik eta areago, ez du zer ikusirik ondasun materialekin edo gizarteak markatzen dituen usadio eta arauen menpe bizitzearekin. Gu geu gara gure bizitzak nolakoa beharko duen erabaki behar dugunak. Geure beldur eta mugak gainditzeko gai izanez gero behintzat.

Imanolek eta Sarak bakarti bizitzeari utzi nahi diote. Goibel antzean bizi dira, baina pozik bizi nahi dute.

Lortuko al dute...

• Zuzendaria: Begoña Bilbao 
• Antzezleak: Aitziber Garmendia, Jon Plazaola

Oilar bat ezin mugiturik dago hiriko eraikin bateko teilatuan. Beheko bizilaguna jakin-minez dago, oilarraren kantuak behiarena dirudi eta. Horren zergatia galdetuko dio oilarrari, eta hortxe hasiko zaigu istorio zelebrea, behi jainkotiarren zelaira eramango gaituena, oilo erruleen egunerokotasuna erakutsiko diguna, Maca behi arruntarren berri emango diguna. Umorearen eta bertsoen bitartez, istorio honen eta hiriaren nondik norakoak ezagutuko ditugu. Zezen maitemindu bat agertuko zaigu, baita oilar triste bat ere teilatuaren gainean. Noren zai, hiritik atera eta bere etxe berrira lagunduko dion norbaiten zain.

Piñotek eta Kalabazinek sabanara jo dute, lehoia modu misteriotsuan desagertu dela jakin ondoren. Ikertzeko lanean, galdeketa egin diete jirafari, tximuari, elefanteari, krokodiloari...; eta, abentura betean daudela, lehoiarekin egiten dute topo, burumakur eta triste, orro egiten ere ez dakiela. Auzia argitzeko eta lehoiari laguntza emateko borondate sendoz, La Baldufako detektibe ausartek ahalegina egingo dute nahigabe horren arrazoiak zein ote diren jakiteko.

Zergatik tematzen da krokodiloa lehoiari enbarazu egiten? Zergatik setatzen dira gainerako animaliak ere bera gogaitzen? Zer beharko da sabanako erregeak adorea har dezan?