1901. urtea. A Coruñan bi emakume San Xurxoko elizan ezkonduko dira, euretariko bat gizon jantzita. Polizia jazarpenez, ihesaldiz, nortasun aldaketez eta informazio maneiatuz beteriko istorioa.
A Panaderiako komikoak gertatutako istorio erreal baten kontaketa irreberentea azalduko digute. Komedia musikal bat non benetakoa asmakizun dirudi. Elisa eta Marcelarena, denboraz kanpoko maitasun istorio bat.
Harrigarria eta itxaropentsua, horrela bakarrik defini daiteke Lo que queda de nosotros, ikusleari negar egitera eta azkenik hausnarketara eramaten duen obra. Abandonatua izateko beldurrari, Nata-k (Isabel Moreno) protagonista duen barne-hizketa lotura afektibo guztiak moztea bilatzen du. Istorio malenkoniatsua, eta kalean maskota bat abandonatzeren ondorioen inguruan ikasgai baliotsua ematen du.
Nata gazte bakartia, deprimitua eta munduarekin nahastuta dagoen neska gazte bakartia da, eta bere gurasoen heriotza bereganatzeko borrokan dihardu lagun bakar batekin, Toto bere txakurrarekin batera (Esteban G. Ballesteros).
Nata, Totorekin adiskidetasunaren eta familiaren balioa aurkitzen du, biek berriz elkarteko ahaleginak eta bi egiten duten bitartean.
Mexikoko dramaturgia berria, gai sakonago eta errealistagoekin, haur eta nerabeen belaunaldi berriak Antzerkira erakartzea bilatzen du. Proposamen berriak eginez, askoz ere familiarrak eta egunerokotasunari lotuagoak, bestelako asmorik gabe, istorio erakargarriak kontatuz besterik gabe, baina konplexuak izateari utzi gabe.
Obra hau Haurren 2014ren Antzerki Arte Ederren Saria irabazi zuen, Kultura eta Arteen Kontseilu Nazionalak (Conaculta), Arte Ederretako Institutu Nazionalak (INBA) eta Estatuko Gobernuak emandako aintzatespena Coahuilatik, Kulturako Idazkaritzaren eta Antzokiko Isauro Martínez Patronatuaren bitartez.
Fitxa artistikoa
Egileak: Sara Pinet eta Alejandro Ricaño
Zuzendaria: Domingo Cruz
Eszenografia: Diego Ramos eta Domingo Cruz
Arropak: Gala Gonzalez
Musika: Álvaro Rodríguez Barroso
Antzezleak: Isabel Moreno eta Esteban G. Ballesteros
Musikariak: Paloma Sanchez eta Fátima Santana
Attrezzoa: Carpintería El Molino / El Desván Teatro
Herriko plazan (eguraldi txarra eginez gero, Karlos Saldise plazan)
Antzezlanak askatasunaren bila dabilen emakume baten istorioa du hizpide, askatasunerako bidaia egiten duen emakumea, alegia. Maleta eskuan hartuta, badoa etxetik, bere biziaren loturetatik ihesi, zamak eta tristurak atzera utzita, kate guztiak apurtu nahian. Eta bide berriak urratze horretan, bere barruan arakatuko du, askatasunaren bila.
Garazi Pascual Esnaola zirku artista, interpretea, kable gaineko orekan espezializatua, funanbilista. Italian eta Frantzian zirku ikasketak egiten ibili eta gero, Euskal Herrira itzuli da Garazi Pascual funanbulista. Garazi&Cia konpainiaren sortzailea, gaur egun hainbat proiektutan dihardu Garazik.
Anaitasunarena, txikitatik eraikitako laberintoa da, ihesbiderik gabekoa, lotura definitibo bat.
Odolekoak ala biziak eskainitakoak, senideak norbanakoa osatzen du. Baina nola aritu anaia, ahizpa, neba edo arreba ebatsia izan zaigunean?
Presondegiak, auto istripuak edo gaixotasunak bete ezinezko hutsunea sentiarazten duenean, nola dirau gurea dugun GU horrek bizirik? Bi aktore. Bi anaia. Eta zazpi istorio antzerkira ekarriak.
